Eenmaal per jaar komen de Voorhoutse schutters op de eerste maandag na Drie Koningen bijeen. Zij vieren Koppermaandag. Deze dag is de traditionele schuttersdag. De schutters schieten die soms koude dag op houten vogels buiten op het sportterrein.
ln een vroeg stadium beginnen de activiteiten voor deze traditionele dag. Aan het eind van het jaar zorgen de secretaris en de schietcommissie voor een aantal administratieve zaken, de kogels en de reservering van de geweren. Dat waren ooit smausers van voor de Tweede Wereldoorlog. Op zaterdagmiddag voor Koppermaandag rond half vijf wordt er om de schietvolgorde geloot. Na afloop van dit gebeuren blijft menig schutter nog gezellig na.

Maandagmorgen, in alle vroegte, wordt de omgeving van het sportterrein afgezet, de houten vogels gehesen en de kogelvangers geplaatst. Nagenoeg alle schutters zijn om kwart voor negen aanwezig. Onverbiddelijk is op dat moment de penningmeester. Er is een nog een laatste mogelijkheid om de contributie te voldoen. Na het openingswoord om negen uur worden door de burgemeester, beschermheer of beschermvrouw van St. Hubertus, en de heersende schutterskoning de eerste schoten gelost. Men schiet op twee vogels op twee banen. Meestal eindigen de eerste houten vogels voor twaalf uur hun soms taaie leventje. Het is dan tijd voor kaarten, broodjes en erwtensoep.

Na de rust komt een ieder weer in actie voor de tweede ronde; nu op de andere baan. De eerste punten zijn dan al verdeeld. De spanning stijgt. Wie, o wie behaalt het hoogste aantal punten. Wie mag zich Schutterskoning noemen? Uiterlijk half vier is de strijd gestreden en vertrekken de schutters naar hun stamlokaal. Het feest kan gevierd worden. Voordat dit zover is volgt er de traditionele schuttersmaaltijd. Bestond deze tot het midden van de jaren zestig uit erwtensoep met kluif, thans heeft zij plaats moeten maken voor een uitstekende hutspot met spek en boerenkool met worst. Tijdens de maaltijd wordt de nieuwe Schutterskoning gehuldigd en mag hij de grote plaat met al de namen van zijn voorgangers om zijn nek torsen.

Naam Koopermaandag
Over de herkomst en de naamstelling van Koppermaandag doen veel varianten de ronde. Geen van alle kan het predikaat van de waarheid opgespeld krijgen. De oudste verklaring die de ronde doet betreft de dochter van keizer Nero: Flora. Zij was een zeer geliefd persoon. Haar naamdag, de eerste na Drie Koningen werd door het volk aangegrepen om eens flink de bloemetjes buiten te zetten. Floradag verbasterde tot "verloren maandag" en bleek eeuwenlang te overleven als internationale feestdag. Een tweede verklaring over Koppermaandag dateert uit de vijftiende eeuw. Het was toen de gewoonte om de eerste werkdag na Drie Koningen in vrolijkheid door te brengen.

De gilden grepen die dag aan om hun privileges opnieuw in herinnering te brengen. Koppermaandag wordt ook in verband gebracht met het Latijnse Cooperatores, hetgeen betekent: de samenwerkende gezellen in een bedrijf. Vanouds zou het een feestdag zijn waarop lagere ambtenaren hun eed moesten vernieuwen. In het duits spreekt men van Blauer Montag en in het engels lost monday. Kopperen staat voor: met kop en letters spelen; hetgeen zo veel wil zeggen als met kruis of munt spelen. Een kop staat ook voor een beker en dat staat weer voor drinken en smullen. Kopper zou ook afgeleid kunnen zijn van kopperen, hetgeen weer feestvieren betekent. Binnen St. Hubertus gebruikte men soms de naam Koppeltjesmaandag, terwijl Jan Verdegaal sprak van Koppertjesmaandag.

Niets is echter zeker. Wel is zeker dat in de zestiende eeuw op Koppermaandag het nieuwe jaar vrolijk, drankvol en luidruchtig werd gevierd. Duidelijk is dat Costermaandag geen verklaring is voor Koppermaandag. De dag werd reeds lang gevierd voordat Laurens Janszoon Coster zijn zogenaamde boekdrukkunst uitvond. Het zijn met name de grafici die zich het fenomeen van Koppermaandag hebben toege�igend, waarmee het een typisch Nederlandse traditie werd. Koppermaandag, een dag vol vrolijkheid en luidruchtigheid. Het is duidelijk waarom St. Hubertus juist Koppermaandag koos voor haar jaarlijkse schuttersdag.

Award
Sinds het jubileum van 1995 ontvingen de schutters ook een blijvend geschenk: verzilverde manchetknopen met bijhorende dasschuif met op beide het verenigingswapen. In 2014 ontving Schutterskoning Harry Langermans de laatste set. Ferry van der Vlugt ontving op 12 januari 2015 de nieuwe crystal-award. Hierin het St. Hubertuswapen en in 3D de schutter. De award meet 60x70x130 mm. Jaarlijks wordt de datum gegraveerd.